Uprawa smardzy

Uprawa smardzy w ogrodzie jest w zasadzie wspomaganiem natury, a nie właściwą uprawą. Na jej założenie powinniśmy wybrać miejsce cieniste z niezbyt żyzną glebą, najlepiej położonej na warstwie gliny lub piasku gliniastego. Bardzo dobra będzie również przestrzeń gdzie palimy corocznie odpady z ogrodu (liście, gałęzie), lub pobliże jabłoni.

Podłoże uprawowe dla wzrostu grzybni uzyskujemy przez zmieszanie 8 części torfu, 2 części trocin, 5 części popiołu ze spalonego drewna i  1 części gipsu. Mieszamy składniki podłoża i nawilżamy wodą do wilgotności 70% (przy bardzo mocnym ściśnięciu mieszaniny w dłoni wyciekają 2-3 krople wody). Najlepsza do nawilżenia jest deszczówka lub woda ze studni. Woda miejska, chlorowana nie nadaje się do tego celu.

Następnie podłoże mieszamy z grzybnią. W wybranym wcześniej miejscu wykonujemy wykop, całkowicie usuwając wierzchnią żyzną warstwę gleby i umieszczamy w nim podłoże uprawowe zaszczepione grzybnią. Miejsce to następnie ściółkujemy cienką warstwą drobnej kory sosnowej lub świerkowej. Pielęgnacji uprawy w zasadzie nie prowadzimy, zdajemy się całkowicie na naturę. Jedynie podczas długotrwałej suszy miejsce jej założenia możemy kilkakrotnie nawilżyć. Grzyby mogą pojawić się wiosną następnego roku albo po 2-3 latach i to w miejscach, w których najmniej się spodziewamy.

Owocniki wyrastają czasem nawet kilka lub kilkanaście metrów od miejsca założenia uprawy.