Flammulina velutipes
Występuje w Polsce w warunkach naturalnych na drewnie martwych lub zamierających drzew liściastych, najczęściej na topolach i wierzbach, a niekiedy również na drzewach iglastych. Często nazywana jest grzybem zimowym – jej owocniki pojawiają się od października do grudnia, a jeżeli zima jest łagodna to grzyb owocuje aż do marca. Występujące kępami owocniki często zamarzają i po nadejściu odwilży rosną dalej.
Grzyby mają kapelusze barwy od jasnożółtej do żółtobrązowej, o nieco lepkiej powierzchni, średnicy 1-6cm. Blaszki są białe lub lekko żółtawe, bardzo wyraźne. Kapelusze osadzone na cienkich trzonach barwy brązowej do prawie czarnej u podstawy, pokrytych jakby aksamitem.
Od kilkudziesięciu lat zimówka uprawiana jest na szeroką skalę w Japonii i Chinach. W uprawie wielkotowarowej produkuje się zimówkę przy bardzo ograniczonym dostępie światła lub w ciemności. Tworzy ona wówczas owocniki o zredukowanych kapeluszach, przypominających kuleczki i silnie wydłużonych zgrubiałych trzonach. Grzyby są delikatne i wyglądem przypominają gruby, żółtawy makaron (grzyby ENOKI).
Do uprawy zimówki nadaje się drewno drzew liściastych, szczególnie topoli, wierzby, lipy, wiązu, buku i brzozy. Można także użyć drewna drzew owocowych. Najlepsze są okrąglaki o średnicy 20-25cm i długości 30-40 cm. Drewno szczepimy dowolnym sposobem. Grzybnią można zaszczepić również karpy po ściętych drzewach. Zimówkę można uprawiać także w słojach lub butlach na trocinach. Do uprawy nadają się trociny drzew liściastych i iglastych, ale na tych ostatnich plonowanie jest gorsze.
PODŁOŻE DO UPRAWY: drewno głównie drzew liściastych rzadko iglastych, trociny, sieczka słomiana.
Temp. ROZROSTU GRZYBNI: 15-25 stopni C
Temp. WIĄZANIA OWOCNIKÓW: 5-10 stopni C
Temp. DORASTANIA OWOCNIKÓW: 10-15 stopni C
OŚWIETLENIE: 100-200 LUX 8 GODZ. NA DOBĘ